Strona główna » Larpy » Proszę odsunąć się od krawędzi

Autor/zy:

For­mat: larp kame­ral­ny

Kon­wen­cja: realizm magicz­ny

Czas trwa­nia: 2 godzi­ny

Licz­ba uczest­ni­ków: 10

Zabyt­ko­wy żyran­dol pysz­ni się pod kase­to­no­wym sufi­tem, świa­tło biją­ce spod bursz­ty­no­wych klo­szy zda­je się ginąć w prze­strze­ni. Dużej, wyda­wa­ło­by się zbyt dużej, prze­strze­ni kole­jo­we­go dwor­ca. Tłu­my ludzi pędzą­cych do tyl­ko sobie zna­ne­go celu, pośpiech, ruch – nie ma ich tutaj. Ich brak dzwo­ni w uszach pust­ką. Jesteś tyl­ko ty, zale­d­wie kil­ka osób jesz­cze roz­glą­da­ją­cych się tak samo – ze zdu­mie­niem – i wszech­obec­ny zapach papie­ro­so­we­go dymu i pole­ro­wa­ne­go drew­na. Odwra­casz się i spo­glą­dasz przed sie­bie. Nagle zda­jesz sobie spra­wę, że jesteś na gra­ni­cy wiel­kie­go usko­ku. W dole, szy­ny kole­jo­we bie­gną w dal aż wpa­da­ją do tune­lu, nie­prze­nik­nio­nej czer­ni. Nie sły­chać nad­jeż­dża­ją­ce­go pocią­gu. Jeste­ście tutaj sami, jak­by w zawie­sze­niu. Cze­ka­cie, sam na sam z kra­wę­dzią pero­nu. Rów­ną, pre­cy­zyj­ną. Groźną.

Opis

Larp Pro­szę odsu­nąć się od kra­wę­dzi sta­wia na indy­wi­du­al­ne prze­ży­cie poje­dyn­cze­go gra­cza. O ile sytu­acja lar­po­wa z natu­ry swej jest spo­łecz­ną, aspekt teatral­ny, umie­jęt­ność prze­ko­nu­ją­ce­go ode­gra­nia pew­nych scen nie jest dla nas kwe­stią prio­ry­te­to­wą. Istot­ny będzie nato­miast aspekt kre­acji oraz oso­bi­sta rela­cja gra­cza z posta­cią. Moż­na powie­dzieć, że będzie to larp intro­spek­tyw­ny, jed­nak eks­plo­ro­wać będzie­my zaka­mar­ki psy­chi­ki posta­ci, nie swo­je własne.

Infografiki

No pain

No pain, czy­li dozwo­lo­ny kon­takt nie­spra­wia­ją­cy dyskomfortu.

Przewiń do góry