Dawno, dawno temu - BlackBox 3City

Dawno, dawno temu

Autor/zy:

For­mat: larp kame­ral­ny

Kon­wen­cja: baśń

Czas trwa­nia: 3 godzi­ny

Licz­ba uczest­ni­ków: 12

W tym

7
5

Larp popro­wa­dzo­no na:

Daw­no, daw­no temu w odle­głym kró­le­stwie, w prze­pięk­nym pała­cu żyła Królowa.

Jej uro­da wzbu­dza­ła zachwyt męż­czyzn i zazdrość kobiet. Arty­ści two­rzy­li jej por­tre­ty i rzeź­by, a pie­śnia­rze sła­wi­li jej imię. W kró­le­stwie nie było niko­go, kto mógł­by rzec o Kró­lo­wej choć jed­ne­go złe­go słowa.

Tyl­ko sta­re kobie­ty z wio­sek opo­dal zam­ku cza­sem wzdy­cha­ły: „Jak to może tak być? Kró­lo­wa bez kró­la?” Tym­cza­sem minę­ło już pięć lat od śmier­ci poprzed­nie­go monar­chy i zda­wa­ło się, że Kró­lo­wa nigdy już nie porzu­ci wdo­wiej czer­ni. Gdy wszy­scy zaczę­li tra­cić już nadzie­ję na szczę­śli­we zakoń­cze­nie tej histo­rii, poja­wił się Książę…

Nie minę­ło wie­le cza­su, a roze­sła­no wie­ści o kró­lew­skich zrę­ko­wi­nach i przy­go­to­wa­nia cere­mo­nii poszły w ruch. Zatem spiesz­cie dro­dzy goście, aby zdą­żyć na kró­lew­ski ślub!

Opis

Larp prze­nie­sie gra­czy do baśnio­wej kra­iny, gdzie zanu­rzą się oni na nowo w baj­kach i histo­riach z dzie­ciń­stwa. Gra, choć jest inspi­ro­wa­na kla­sycz­ną histo­rią, nie pozo­sta­je jej wier­ną kopią, dzię­ki cze­mu gra­cze będą mogli stwo­rzyć wła­sną baśń.

Lista postaci

Kró­lo­wa Anna – pięk­na i wciąż mło­da kobie­ta, przy­cią­ga wzrok, wzbu­dza zachwyt i zazdrość. Wdo­wa po poprzed­nim Kró­lu, maco­cha Kró­lew­ny Auro­ry. Kró­le­stwem rzą­dzi­ła nie­po­dziel­nie od śmier­ci Kró­la, teraz ma się to jed­nak zmie­nić, gdyż zbli­ża się ślub Kró­lo­wej z Księ­ciem Ery­kiem. Ksią­żę Eryk – naj­młod­szy spo­śród pię­ciu synów wład­cy sąsied­nie­go księ­stwa. Przy­stoj­ny, choć tro­chę spo­koj­ny mło­dzie­niec. Zło­śli­wi mówią, że cze­ka go jedy­nie rola kró­­la-mał­żo­n­ka. Jed­nak dwór jesz­cze sła­bo go zna – naj­bliż­szy czas być może pozwo­li odkryć, jakim czło­wie­kiem jest Ksią­żę. Kró­lew­na Auro­ra – cór­ka Kró­la z pierw­sze­go mał­żeń­stwa. Pięk­na i dobra dziew­czy­na, któ­ra w przy­szło­ści mia­ła zasiąść na tro­nie ojca – jed­nak wraz ze ślu­bem Kró­lo­wej wszyst­ko może się odmie­nić. Dwór aż drży z napię­cia, ocze­ku­jąc jakie decy­zje podej­mą Kró­lew­na oraz jej maco­cha i jak uło­żą się dal­sze sto­sun­ki tych dwóch nie­zwy­kłych kobiet. Nadwor­ny Łow­czy, sir Seba­stian – przy­stoj­ny męż­czy­zna, któ­ry wzbu­dza zain­te­re­so­wa­nie wszyst­kich dam na dwo­rze. On sam inte­re­su­je sie jed­nak tyl­ko łowa­mi, koń­mi i bro­nią strze­lec­ką. Jego kom­plet­ny brak zain­te­re­so­wa­nia naj­now­szy­mi plo­tecz­ka­mi z życia dwo­ru zaska­ku­je roz­mów­ców. Zyskał sobie przez to nawet opi­nię gbu­ra i odlud­ka. Pia­stun­ka, pani Mał­go­rza­ta – tro­skli­wa, cie­pła i mądra kobie­ta, któ­ra po śmier­ci pierw­szej kró­lo­wej zaję­ła się wycho­wa­niem Kró­lew­ny. Ze wzglę­du na swój wiek nie zaj­mu­je się już bawie­niem szla­chec­kich dzie­ci, jed­nak pozo­sta­ła na dwo­rze i czu­wa nad mło­dy­mi dwór­ka­mi. Potrze­bu­ją­cy zawsze ze swo­imi tro­ska­mi mogą zna­leźć u niej sło­wo otu­chy i dobrą radę. Dwo­rza­nin, sir Karol – spo­koj­ny i zdy­stan­so­wa­ny męż­czy­zna, nad któ­re­go rodem cie­niem kła­dzie się jakiś daw­ny skan­dal. Minę­ło jed­nak tak wie­le lat, że mało kto zna szcze­gó­ły tej histo­rii. Jed­nak sir Karol zda­je się sta­rać całym swo­im postę­po­wa­niem zetrzeć tą ska­zę ze swo­je­go her­bu. Dwór­ka, lady Julia – towa­rzysz­ka i przy­ja­ciół­ka Kró­lew­ny jesz­cze z dzie­cię­cych lat. Mło­da pan­na szcze­rze odda­na rodzi­nie kró­lew­skiej. Pomi­mo, iż pra­wie całe życie spę­dzi­ła na dwo­rze, zda­je się być tro­chę onie­śmie­lo­na prze­py­chem trwa­ją­cych przy­go­to­wań przed­ślub­nych. Dwór­ka, lady Ani­ta – pięk­na mło­da dama, któ­ra nie­daw­no sta­ła się pew­ną sie­bie kobie­tą. Drob­ne dwor­skie plo­tecz­ki już jej nie inte­re­su­ją. Pro­ble­my zarzą­dza­nia dwo­rem zda­ją się ją znacz­nie bar­dziej fra­po­wać. Dwo­rza­nin, sir Michał – czło­wiek świa­tły i śmia­ło wyra­ża­ją­cy swo­je opi­nie. Gło­śno twier­dził, że Kró­lo­wa powin­na ustą­pić i zrzec się wła­dzy na rzecz Kró­lew­ny – jedy­nej pra­wo­wi­tej spad­ko­bier­czy­ni tro­nu i koro­ny. Jego postę­po­wa­nie zasko­czy­ło wie­lu spo­śród dwo­rzan, jed­nak wzbu­dzi­ło też spo­ry sza­cu­nek. Nadwor­ny Medyk, pan Hie­ro­nim – wie­ko­wy męż­czy­zna, któ­ry trosz­czył się o zdro­wie dwo­rzan jesz­cze za cza­sów, któ­re więk­szość obec­nie tu zebra­nych zna tyl­ko z opo­wie­ści. To czło­wiek solid­ny i odpo­wie­dzial­ny, w peł­ni odda­ny swo­je­mu powo­ła­niu. Ostat­nio jed­nak coś zda­je się go tra­pić – czyż­by poszu­ki­wał god­ne­go następ­cy na swo­je sta­no­wi­sko? Dowód­ca Stra­ży, sir Gerard – chłod­ny i zasad­ni­czy czło­wiek, sku­pio­ny na swo­ich obo­wiąz­kach. Poczu­cia humo­ru raczej nie moż­na się po nim spo­dzie­wać, nato­miast o bez­pie­czeń­stwo dwo­ru i jego miesz­kań­ców dba bar­dziej niż o wła­sne życie. Gość, sir Sewe­ryn – wła­śnie przy­był do tego kró­le­stwa i pała­cu w związ­ku ze zbli­ża­ją­cym się ślu­bem panu­ją­cej Kró­lo­wej Anny i naj­młod­sze­go syna ksią­żę­cej pary z sąsied­nie­go księ­stwa. Nie­fra­so­bli­wy i weso­ły jego­mość, któ­ry lubi z każ­dym zaga­dać i pożartować.

Infografiki

Wymagane stroje

Gra wyma­ga wcze­śniej­sze­go przy­go­to­wa­nia stroju.

No pain

No pain, czy­li dozwo­lo­ny kon­takt nie­spra­wia­ją­cy dyskomfortu.