I Can See You - BlackBox 3City

I Can See You

Autor/zy:

For­mat: larp kame­ral­ny

Kon­wen­cja: dra­mat obyczajowy

Czas trwa­nia: 4 godzi­ny

Licz­ba uczest­ni­ków: 10 — 20

Nie­ofi­cjal­ny szkol­ny klub haker­ski „Stal­ker” to gru­pą zrze­sza­ją­cą naj­róż­niej­sze indy­wi­dua. Tu zarów­no mło­dzież z boga­tych, jak i bied­nych rodzin, ucznio­wie wybit­ni, jak i ci zupeł­nie prze­cięt­ni, popu­lar­ni, jak i nie, rów­na­li się w imię robie­nia inter­ne­to­wych psi­ku­sów swo­im szkol­nym kole­gom i kole­żan­kom. Wszyst­ko się zmie­nia, gdy docho­dzi do znik­nię­cia jed­nej z człon­kiń gru­py, Pau­li­ny Kostrzyń­skiej. Ist­nie­nie klu­bu wycho­dzi na jaw, a zespół oka­zu­je się nie aż tak zgra­ny, jak wyglą­da to z pozoru.

Opis

Gra­cze wcie­la­ją się w człon­ków taj­ne­go klu­bu haker­skie­go, któ­ry pró­bu­je roz­wią­zać zagad­kę znik­nię­cia kole­żan­ki na pod­sta­wie danych z jej por­ta­li spo­łecz­no­ścio­wych. Wszyst­ko odby­wa się w ocze­ki­wa­niu na prze­słu­cha­nie ze stro­ny pani peda­gog, a tak­że miej­sco­wej poli­cji. Rów­no­le­gle poza głów­nym wąt­kiem spra­wy Pau­li­ny Kostrzyń­skiej gra­cze będą mie­li do dys­po­zy­cji wąt­ki indy­wi­du­al­ne, nawią­zu­ją­ce do gru­po­wych nie­sna­sek i tajemnic.

Infografiki

No pain

No pain, czy­li dozwo­lo­ny kon­takt nie­spra­wia­ją­cy dyskomfortu.

W grze pojawia się tematyka dyskryminacji bądź wykorzystania

Gra poru­sza tema­ty­kę dys­kry­mi­na­cji, bądź wykorzystania.