Dyskretny urok burżuazji to larp inspirowany filmem z roku 1972 o tym samym tytule, w reżyserii Luisa Buñuela. W zamierzeniu ma być krótkim, rozrywkowym doświadczeniem z pogranicza larpu i gry towarzyskiej.
Akcja gry osadzona jest w nienazwanym europejskim kraju w latach 70. XX wieku. Jest to czas niestabilności politycznej, z represyjnym rządem i aktywnym ruchem protestacyjnym w tle. Każda z czterech prób zjedzenia kolacji odbywa się w innym miejscu, goszczona przez inną postać. Spotkania mają miejsce kolejno w miejskiej rezydencji Doktora, w fabryce Przedsiębiorcy, za kulisami wielkiego teatru z okazji urodzin Aktora oraz w ambasadzie, na przyjęciu u Dyplomaty.
Gracze wcielają się w grupę przyjaciół i kochanków należących do haute bourgeoisie – zamożnej, ustosunkowanej i dobrze sytuowanej klasy wyższej. Ich postacie nie są ani obciążoną tradycją arystokracją, ani klasą robotniczą walczącą o byt. W ich kręgu znajdują się takie osobistości jak Biskup, Dyplomata, Aktor czy Przedsiębiorca. Nade wszystko cenią sobie szacunek i nienaganne maniery, a ich życie to gra pozorów, w której namiętności są skrywane, a dziwactwa tolerowane. Każda z postaci ma jednak swoje sekrety, powody do dumy i słabości, które skrywa pod powierzchnią idealnego wizerunku.
W trakcie larpu bohaterowie przez cztery kolejne wieczory postacie próbują wspólnie zjeść kolację, jednak ich spotkania są nieustannie przerywane przez serię coraz bardziej surrealistycznych i niepokojących wydarzeń. Desperacko próbują zachować maniery i pozory normalności, podczas gdy otaczający ich porządek świata rozpada się w chaosie. W trakcie gry postacie będą reagować na dziwaczne, podobne do snu zdarzenia, które, zgodnie z zasadami, muszą traktować jako całkowicie naturalne, nawet gdy są niezmiernie niepokojące.
