Praczki - BlackBox 3City

Praczki

Autor/zy:

For­mat: larp kame­ral­ny

Kon­wen­cja: dra­mat oby­cza­jo­wy, lata 20-te XX w.

Czas trwa­nia: 2 godzi­ny

Licz­ba uczest­ni­ków: 6

Larp popro­wa­dzo­no na:

“Wol­ność nie jest rze­czą zupeł­ną, rze­czą dosko­na­łą. Jest wyzwo­le­niem się z pew­nych sto­sun­ków do spraw świa­ta, jest ten­den­cją do zna­le­zie­nia się na zewnątrz cudow­nych zawi­ło­ści życia, orga­nicz­nych powią­zań. Praw­dą życia jest powrót, jest nie­wo­la w zamę­cie potęg zie­mi i nie­ba, nie­wo­la, zamy­ka­ją­ca w sobie pano­wa­nie. Czło­wiek wol­ny jest ten, któ­ry nie pozo­sta­je do życia w żad­nym sto­sun­ku. Czło­wiek wol­ny nie może władać.”

— Zofia Nał­kow­ska, “Nar­cy­za”

Opis

Larp Pracz­ki to histo­ria o sze­ściu kobie­tach wal­czą­cych o rów­no­upraw­nie­nie na począt­ku pol­skie­go ruchu eman­cy­pa­cyj­ne­go w XIX w.
Mie­siąc temu ich lider­ka, Maria Caba­ła, zosta­ła aresz­to­wa­na. Jej rolę prze­ję­ła Józe­fa Żmu­da. Kobie­ty zbie­ra­ją się w cza­sie pra­cy, by zapla­no­wać uwol­nie­nie Marii. W fabry­ce obser­wu­je je jed­nak nad­zor­ca – Mści­sław Rosik – męż­czy­zna, któ­ry wyda­je się czer­pać radość z poni­ża­nia ich, gar­dze­nia ich pra­cą. Swo­je nie­za­do­wo­le­nie wyra­ża nie­mal cią­głym krzy­kiem o zbyt wol­ne pranie.

Jak, w sytu­acji, gdy każ­de ich sło­wo może zostać pod­słu­cha­ne, kobie­ty mają przy­go­to­wać dobry plan? Czy będą w sta­nie prze­pro­wa­dzić go ze środ­ka­mi, jaki­mi dysponują?

Mimo trud­nych oko­licz­no­ści, pracz­ki wciąż są tak­że gru­pą przy­ja­ció­łek i – poza wal­ką za ideę – uwiel­bia­ją razem poplotkować.

Pracz­ki to larp oby­­cza­­jo­­wo-histo­­ry­cz­ny o kobie­tach, któ­rych życie wyda­je się nam bar­dzo odle­głe, ale ich pro­ble­my pozo­sta­ją aktualne. 

Wymagania

Pro­si­my o przy­by­cie w pro­stych stro­jach nawią­zu­ją­cych do odzie­nia chłop­skie­go z począt­ku XX wieku.

Ważne

Ze wzglę­du na kon­wen­cję gry na lar­pie poja­wią się nastę­pu­ją­ce trig­ge­ry: prze­moc fizycz­na i psy­chicz­na w rodzi­nie, trud­na prze­szłość, skom­pli­ko­wa­ne rela­cje z rodzi­ną, krzyk, poni­ża­nie posta­ci gra­czy, sku­wa­nie w kaj­dan­ki, trud­ne decy­zje moral­ne, domi­na­cja męż­czyzn oraz obna­ża­nie realiów Kościo­ła Kato­lic­kie­go tego okresu.

Gra obej­mu­je mecha­ni­kę plo­tek oraz pra­nia brud­nych ubrań w wia­drach wody. Full touch, no pain.

Infografiki

Wymagane stroje

Gra wyma­ga wcze­śniej­sze­go przy­go­to­wa­nia stroju.

No pain

No pain, czy­li dozwo­lo­ny kon­takt nie­spra­wia­ją­cy dyskomfortu.

W grze pojawia się tematyka dyskryminacji bądź wykorzystania

Gra poru­sza tema­ty­kę dys­kry­mi­na­cji, bądź wykorzystania.