W świecie, którego nie ma - BlackBox 3City

W świecie, którego nie ma

Autor/zy:

For­mat: larp kame­ral­ny

Kon­wen­cja: dra­mat oby­cza­jo­wy, świat współ­cze­sny

Czas trwa­nia: 3 godzi­ny

Licz­ba uczest­ni­ków: 8

W tym

2
3
3

Larp popro­wa­dzo­no na:

“Nic, napraw­dę nic, nie pomoże
Jeśli ty nie pomo­żesz dziś miłości”

Czy moż­na uło­żyć sobie życie na nowo? Dla­cze­go zawsze, gdy się pró­bu­je, wra­ca­ją demo­ny z przeszłości?

Sara zagi­nę­ła dzie­sięć lat temu. Mniej wię­cej wte­dy kie­dy głów­na fala ude­rzy­ła w Wro­cław. Aku­rat wyszła wte­dy z psem – w naj­gor­szym moż­li­wym momen­cie. Całe mia­sto szu­ka­ło osób takich jak ona, a wie­lu nigdy nie odna­le­zio­no. Sary szu­kał Adam, jej ówcze­sny narze­czo­ny. Po kil­ku latach pogo­dził się z myślą, że już nigdy jej nie zoba­czy. Jej rze­czy wyniósł do piw­ni­cy, ostat­ni raz poje­chał do jej rodzi­ców, a póź­niej udał się nad Odrę, aby ją poże­gnać. Znów minę­ło tro­chę cza­su – mówią, że on leczy rany. Adam poznał kolej­ną kobie­tę. Zamiesz­ka­li razem. Myśla­mi jed­nak nadal prze­by­wał z tam­tą – choć jej już nie było na (tym) świecie…

Pew­ne­go dnia Adam wra­ca do swo­je­go miesz­ka­nia po męczą­cym dniu w pra­cy. Tam dostrze­ga, że ktoś pod drzwia­mi wsu­nął mu małą, czer­wo­ną koper­tę. Na niej znaj­du­je się zna­czek pocz­to­wy z mia­sta Orli­ca. Od razu ją otwie­ra – ze środ­ka wypa­da zdję­cie, któ­re zro­bi­li wspól­nie z Sarą. Ona nosi­ła je w swo­im port­fe­lu, któ­ry mia­ła ze sobą w dniu zagi­nię­cia – a któ­re­go nigdy nie odna­le­zio­no. A wraz z nim sło­wa wycię­te z gazet i ksią­żek – każ­de z nich takie samo…

Prze­pra­szam.

Adam wyru­sza naza­jutrz do Orli­cy, niko­mu nic nie mówiąc.

Czy wszyst­ko może zno­wu być jak dawniej?

Opis

Czy moż­na uło­żyć sobie życie na nowo? Dla­cze­go zawsze, gdy się pró­bu­je, wra­ca­ją demo­ny z przeszłości?

Prze­pra­szam to kame­ral­ny larp osa­dzo­ny w realiach Pol­ski wcze­snych lat dwu­ty­sięcz­nych. Opo­wia­da histo­rię spo­tka­nia po latach, któ­re według zdro­we­go roz­sąd­ku w ogó­le nie powin­no mieć miej­sca. W tej grze intym­ność bli­skich rela­cji mie­sza się z aurą gro­zy, nie­po­ko­ju oraz odre­al­nie­nia. Na lar­pie wystę­pu­ją rów­nież wąt­ki o cha­rak­te­rze nadprzyrodzonym.

Kar­ty posta­ci w więk­szo­ści wystę­pu­ją w for­mie dzien­ni­ków pro­wa­dzo­nych boha­te­rów. Gra nale­ży do serii lar­pów o Orli­cy. Sta­no­wi odręb­ną histo­rię, więc zna­jo­mość innych czę­ści nie jest wyma­ga­na. Gra pod­czas pre­mie­ry mia­ła nazwę Prze­pra­szam, jed­nak zosta­ła zmie­nio­na póź­niej, razem z aktu­ali­za­cją scenariusza.

Lista postaci

  • [M] Adam Jawor­ski – drę­czą go demo­ny prze­szło­ści (romans, trud­na prze­szłość, samot­ność, decy­zja, rozdarcie).
  • [K] Kobie­ta z baru – Nie wie, jak tu tra­fi­ła – oraz kim była wcześniej.
  • [M] Kon­stan­ty Mrą­gow­ski – jest tu z kon­kret­ne­go powo­du (sekret, nad­przy­ro­dzo­ne, kon­flikt, pragmatyczność).
  • [K] K.M. — szu­ka dziu­ry w całym (śledz­two, macie­rzyń­stwo, trud­na prze­szłość, konfrontacja).
  • [U] E.W. — chce odna­leźć dro­gę (śledz­two, poszu­ki­wa­nie, kon­flikt, depre­sja, samot­ność) [U].
  • [K] Maja T. — ona tu tyl­ko pole­wa drin­ki (samot­ność, roz­dar­cie wewnętrz­ne, tra­gicz­ny los).
  • [U] Waldemar/Wanda W. (wła­ści­ciel baru) – dla­cze­go nic nie idzie po jego myśli?
  • [U] Wiktor/Wiktoria Krau­er (medium) – łączy dwie prze­strze­nie (nad­przy­ro­dzo­ne, odre­al­nie­nie, samot­ność). Wik­tor będzie prze­wo­dzić sean­so­wi spi­ry­ty­stycz­ne­mu na począt­ku lar­pu i będzie miał do ode­gra­nia kil­ka kon­kret­nych rzeczy.

Wymagania

Pro­si­my przy­go­to­wać kostium i cha­rak­te­ry­za­cję w kli­ma­tach lat 90-tych dwu­ty­sięcz­nych lub w jed­no­li­cie czar­nym stro­ju (bez nadruków).

Infografiki

No pain

No pain, czy­li dozwo­lo­ny kon­takt nie­spra­wia­ją­cy dyskomfortu.