Here Is My Power Button to amerykański freeform rozgrywający się w niedalekiej przyszłości. Opowiada o tożsamości, władzy i o relacjach między sztuczną inteligencją a jej ludzkimi użytkownikami. W czasie larpu gracze wcielają się w Konsumentów lub w przypisane do nich eksperymentalne modele Syntetyków – cyfrowych towarzyszy.
Konsumenci rozpoczną grę z cząstkową kartą postaci, Syntetyki natomiast będą czystą kartą, której osobowość rozwijać się będzie na podstawie doznanych interakcji. Gra zakłada sztywną strukturę, jest podzielona na sceny i poprzedzona warsztatami, podczas których odbędzie się podział na grupy (Konsumenci/Syntetyki), kalibracja i dobór w pary (Konsument – Syntetyk), w których gracze spędzą około 50% rozgrywki. Niektóre ze scen mogą być rozgrywane z perspektywy innej niż główna, przydzielona do gracza postać.
Jednym z założeń tej gry jest stworzenie przestrzeni do eksploracji motywów takich jak tożsamość, kontrola, intymność emocjonalna, przywiązanie, zależność, bezsilność, przemoc czy strata – podczas warsztatów przed grą sparowani gracze mogą zgodzić się na wybór tematów, które ich interesują lub tych, których woleliby wspólnie nie eksplorować. Wszystkie motywy mogą pojawić się w scenach między innymi parami lub jako tematy rozmów w scenach grupowych.
Scenariusz Here Is My Power Button inspirowany był filmem Her (2013).
