Drabina i Korona - BlackBox 3City

Drabina i Korona

Autor/zy:

Czas trwa­nia: 5 godzi­ny

Licz­ba uczest­ni­ków: 10 — 15

Larp popro­wa­dzo­no na:

“3.1. Każ­dy Wbur­ga­nin, gdy koń­czy 15 lat, wyru­sza w dwu­na­sto­let­nią podróż.
3.2. W tym cza­sie w dowol­nej wybra­nej przez sie­bie kolej­no­ści odwie­dza wszyst­kie pozo­sta­łe kra­je i w każ­dym z nich spę­dza rów­ne trzy lata.
3.3. Zapew­nie­nie dachu nad gło­wą oraz wyży­wie­nia oso­bom w Trans­fe­rze nale­ży do obo­wiąz­ku każ­de­go z państw.
3.4. Po zakoń­cze­niu podró­ży, w wie­ku 27 lat, każ­dy decy­du­je, jakie war­to­ści są mu bli­skie i w jakim kra­ju chce spę­dzić resz­tę życia.
3.5. Raz pod­ję­tej decy­zji nie moż­na już zmie­nić, a innych państw — odwiedzić.”

- Kon­sty­tu­cja Wburg, Roz­dział III. Transfer.

Opis

Bliż­nia­czo podob­na do Zie­mi pla­ne­ta Wburg prze­ży­wa kry­zys kli­ma­tycz­ny wywo­ła­ny prze­lud­nie­niem. Wyso­ki roz­wój tech­ni­ki nie poszedł w parze z roz­wo­jem spo­łecz­nym. Co praw­da na pla­ne­cie Wubrg uda­ło się zakoń­czyć epo­kę wojen, ale ludz­kość wciąż pochła­nia eko­sys­tem swo­jej pla­ne­ty w zastra­sza­ją­cym tem­pie. Ludzi na Wubrg jest po pro­stu zbyt wie­lu. Lide­rzy pię­ciu naj­waż­niej­szych państw orga­ni­zu­ją cykl kon­fe­ren­cji, pod­czas któ­rych każ­dy z kra­jów zapro­po­nu­je roz­wią­za­nie pro­ble­mu zgod­ne z tra­dy­cją i histo­rią swo­je­go naro­du. Jaki los cze­ka Wurbg? Wszyst­ko w rękach kil­ku­na­stu nego­cja­to­rów, któ­rzy pod­czas serii ban­kie­tów, warsz­ta­tów i sesji medy­ta­cji podej­mą decy­zję doty­czą­cą kil­ku­na­stu miliar­dów ludzi.

Gra nale­ży do tych, któ­re sta­wia­ją pyta­nia. Roz­gryw­ka to wspól­ne poszu­ki­wa­nie odpo­wie­dzi. W tej grze sta­wiam pyta­nia o war­to­ści i posta­wy, jakim hoł­du­je­my (albo mogli­by­śmy, albo powin­ni­śmy) w cza­sie glo­bal­ne­go kry­zy­su. Upro­szo­ne, ale czy­tel­ne kul­tu­ry fik­cyj­nych kra­jów pozwa­la­ją zogni­sko­wać popu­lar­ne świa­to­po­glą­dy i meto­dy radze­nia sobie (albo uni­ka­nia) w sytu­acji pod­bram­ko­wej na ska­lę cywilizacyjną. 

Finał gry to gło­so­wa­nie nad wybo­rem meto­dy zaże­gna­nia pla­ne­tar­ne­go kry­zy­su zwią­za­ne­go z prze­lud­nie­niem. Każ­da z dele­ga­cji posia­da taką samą licz­bę gło­sów, ale dodat­ko­we gło­sy mogą zdo­by­wać, wygry­wa­jąc w zawo­dach orga­ni­zo­wa­nych przez gospo­da­rzy każ­de­go ze spo­tkań. Same kul­tu­ry opar­te są o mecha­ni­kę “color pie” kolek­cjo­ner­skiej gry kar­cia­nej Magic the Gathe­ring. Jest ona pod­sta­wą set­tin­gu gry. Filo­zo­fia każ­de­go z 5 kolo­rów odpo­wia­da kul­tu­rze każ­de­go z państw i ma wpływ na mecha­ni­kę zadań i atrak­cji pod­czas każ­dej z konferencji.

Styl gry:

  • Play to Think. 
    Graj tak, aby dać sobie mate­riał do myśle­nia i reflek­sji po grze. Ta gra to pyta­nie i wspól­ne poszu­ki­wa­nie odpo­wie­dzi. Two­ja postać może chcieć (i bar­dzo sta­rać się) ją wygrać, ale to ty zde­cy­duj, czym jest zwy­cię­stwo i porażka.
  • Play to Be.
    Uwierz w świat gry. Jego szcze­gó­ły będziesz musiał/a sobie wyobra­zić i dopo­wie­dzieć lub eks­tra­po­lo­wać. To gra z gatun­ku “co by było gdy­by”. Jest mode­lem, któ­ry ma uwy­pu­klić pew­ne kon­cep­cje filo­zo­ficz­ne i spo­łecz­ne. Niech odgry­wa­na przez cie­bie postać będzie jego żywym ele­men­tem, dzię­ki cze­mu zoba­czy­my jego praw­dzi­wą formę. 

Pobierz PODRĘCZNIK GRACZA, by dowie­dzieć się wię­cej o świe­cie gry.

Wymagania

Pro­si­my o przy­by­cie na larp w stro­ju nawią­zu­ją­cym kolo­ry­sty­ką do jed­nej z wybra­nych frak­cji. Ele­men­ty stro­ju nie­bę­dą­ce w kolo­rze dele­ga­cji muszą być sza­re. Jeśli nie jest to dla cie­bie pro­ble­mem, możesz zabrać ze sobą drob­ne dodat­ki (np. poszet­ka, kra­wat, apasz­ka, pier­ścio­nek z dużym oczkiem) w w/w kolorach.

Ważne

Gra poru­sza takie tema­ty jak woj­na, ludo­bój­stwo, depre­sja kli­ma­tycz­na, pandemie,

Infografiki

Wymagane stroje

Gra wyma­ga wcze­śniej­sze­go przy­go­to­wa­nia stroju.

No pain

No pain, czy­li dozwo­lo­ny kon­takt nie­spra­wia­ją­cy dyskomfortu.

W grze pojawia się tematyka dyskryminacji bądź wykorzystania

Gra poru­sza tema­ty­kę dys­kry­mi­na­cji, bądź wykorzystania.